Rzeczy Ważne

Ponabijałem się trochę z pacjentów, to teraz trochę poważniej. Zrobiłem naprędce w Excelu te graficzki, co po lewej, aby zobrazować pewne proste fakty. Przez lenistwo i oszczędność nie uwzględniłem okresu, kiedy toczyła się sprawa małej Madzi i jej rodziców, ale wymowa i tak jest czytelna – sprawy, które mają na nas bezpośredni, praktyczny wpływ, dość mocno rozbiegają się z tym, czym lubimy się pożywiać poprzez serwisy informacyjne, gdzie media skwapliwie wychodzą naprzeciw naszym wrażym potrzebom.

Najbardziej charakterystyczny przykład to pewna przykra katastrofa lotnicza, która wydarzyła się ze dwa lata z haczykiem temu. Od tamtego czasu po dziś dzień jakiś jej odprysk przejawia się w mainstreamie polityczno-medialnym niemal każdego dnia. Choć trzeba przyznać, że wszystko to dzieje się z dużą pomocą jednej partii politycznej, której zarazem udało się tę ‚ekumeniczną’ w rzeczywistości tragedię zawłaszczyć emocjonalnie wyłącznie dla siebie. Zapewne więc wielu z normalnych ludzi podziela ze mną pewne przygnębienie – wobec tego, jak wiele w tych ostatnich latach wylazło na wierzch psycholstwa i oszołomstwa. Po trzeźwiejszym przemyśleniu wychodzi jednak, ze średnia psycholska w Polsce nie jest wcale taka nietypowa – w końcu w takim USA sondaże dostarczają danych, że w Busha stojącego za 9/11, UFO ukrywane przez rząd, w kreacjonizm, scjentyzm itp. wierzy po kilkadziesiąt procent społeczeństwa. Niemałe poparcie mają też teorie młodej czy płaskiej Ziemi.

To, co specyficzne dla Polski, to najwyżej fakt, że w czołówce polityków znalazło się paru utalentowanych menedżerów do zarządzania szaleństwem. Przykładowo, w USA oszołomy od Moore’a i fanatycy religijni znajdują się w przeciwnych, zwalczających się obozach. Większość nisz paranoidalnych spod znaku new age, altmedu, chemtrailsów, rozmaitych sekt, spisków wielkich korpo itp. w innych krajach albo nie ma własnej reprezentacji politycznej, albo jest ona rozsiana po kanapowych partyjkach z promilowym poparciem. U nas panowie Kaczyński z Macierewiczem, przy pomocy różnych Zióbr, potrafili zagospodarować wszystkich pod jednym szyldem. Fakt, że pomogła w tym nasza narodowa specyfika, z silną religijnością, zapóźnieniem cywilizacyjnym wobec Europy XXI wieku, wynikłymi z historycznych zaszłości fobiami, patologiczną, pełną polocentrycznej i martyrologicznej indoktrynacji edukacją. Fakt, że spektakularny fail smoleński był dla nastrojów paranoidalnych niezłym boostem. Fakt w końcu, że zunifikowanie szaleństwa i jego wyeskalowanie wepchnęło nieoczekiwanie całe to psycholstwo do medialnego mainstreamu.

Tak, to jest pewne novum. Konsekwencje nie są trywialne – w efekcie dyskurs polityczny sięga rynsztoku, z którego przyszłe elity będą go mozolnie wyciągać przez dekady. Znacząco spada też autorytet mediów, które pokazały, że zwyczajnie są wobec ekstremów absurdu bezradne. Politycy PiS i klakierujący im publicyści wyjątkowo zuchwale je przetestowali, czego najlepszym przykładem była cała szopka ze „śledztwem”, jakie „niezależnie” przeprowadzili przedstawiciele psycholi pod przewodem Pierwszego Pacjenta Rzeczpospolitej, Macierewicza Antoniego. Bo tak naprawdę polskie media nigdy nie były przygotowane na to, że w głównym strumieniu zainteresowania gawiedzi znajdą się sprawy tak odjechane. Na które jedyną sensowną formą reakcji (a media nasze, niestety, na taką formę po prostu nie stać) jest w takim wypadku to, co zrobił twórca bloga dlaczegonienapalm.

Nie wpadajmy jednak w depresję – nie jest tak źle, jak się wydaje. Żeby nabrać optymizmu, proponuję takie ćwiczenie – wejść sobie na jakiś zagraniczny, zachodni czołowy portal informacyjny i wpisać w wyszukiwarkę hasło „Macierewicz”, a potem „Binienda”. Zabieg ten wykonany na portalu BBC daje 0 (słownie: zero) wyników dla „Binienda”, oraz dwa dla „Macierewicz”. Z tych ostatnich jeden to artykuł z 2007 roku o nowym polskim MinSZ Sikorskim (nazwisko Antka pojawia się tam mimochodem), a drugi to niedawny, bardzo dobry zresztą, przeglądowy felieton o pozycji Polski w świecie i pozytywnych przemianach ostatnich lat (o Antku znów tylko mała wzmianka przy okazji).

Wnioski? Cywilizowany świat na całe szczęście ma głęboko w kiszce stolcowej polskie paranoidalne piekiełko, mimo usilnych starań PiSowsców i przybocznych, aby wokół swoich szopek robić jak najwięcej szumu również po świecie. Nikogo poza Polską paranoja okołosmoleńska nie interesuje. Siła rażenia jest wybitnie lokalna, bo i wybitnie lokalny jest w swej specyfice napędzający paranoję bakcyl.

Nasza przyszłość bardziej zależy od Grecji, Francji, Niemiec, MFW, Banku Europejskiego, samej UE w końcu, niż lokalnych najbardziej krzykliwych wannabe Odnowicieli. A sama historia pokazuje, że dopiero realne dramaty, załamania gospodarcze o (semi)globalnym zasięgu, windują ludzi obłąkanych, zamieniającymi swoje obłąkane paranoje w działanie.

W czasach spokojnych – a Polska, zwłaszcza na tle reszty Europy, jest dziś miejscem nadzwyczaj spokojnym – System ma zadziwiającą zdolność do samoregulacji w ramach daleko idącego zdrowego rozsądku. Życzmy więc sobie tego spokoju wokół nas jak najdłużej. Psycholi zwyczajnie ignorując. Są realnie znacznie mniej groźni niż w ich własnych mokrych snach.

Europejscy analitycy zgodnie przewidują, że nieuchronna kolejna fala kryzysu wyjątkowo słabo dotknie Polskę. Podobnież wzrost gospodarczy prognozowany na 2013 Polska ma najwyższy w całej Unii Europejskiej. Europa patrzy na nas z podziwem i zazdrością. I z tego się cieszmy, zamiast martwić bzdurami.